hans | Hans |
hans (a) (poss. bestämningsord - mask. pl.) | seine (a) (poss. bestämningsord - mask. pl.) |
hans (a) (poss. bestämningsord - mask. sg.) | seine (a) (poss. bestämningsord - mask. sg.) |
hans (a) (poss. bestämningsord - mask. sg.) | sein (a) (poss. bestämningsord - mask. sg.) |
hans (o) (poss. pron. - mask. sg.) | die seine (o) (poss. pron. - mask. sg.) |
hans (o) (poss. pron. - mask. sg.) | seiner (o) (poss. pron. - mask. sg.) |
hans (o) (poss. pron. - mask. sg.) | der seine (o) (poss. pron. - mask. sg.) |
hans (o) (poss. pron. - mask. sg.) | seine (o) (poss. pron. - mask. sg.) |
hans (o) (poss. pron. - mask. sg.) | seines (o) (poss. pron. - mask. sg.) |
hans (o) (poss. pron. - mask. sg.) | das seine (o) (poss. pron. - mask. sg.) |