tillerkänna (v) (erkänna) | erkennen (v) (erkänna) |
tillerkänna (v) (rättsvetenskap) | toeschrijven (v) (rättsvetenskap) |
tillerkänna (v) (rättsvetenskap) | toekennen aan (v) (rättsvetenskap) |
tillerkänna (v) (rättsvetenskap) | toewijzen (v) (rättsvetenskap) |
tillerkänna (v) (erkänna) | toegeven (v) (erkänna) |
tillerkänna (v) (tillskriva) | toeschrijven (v) (tillskriva) |
tillerkänna (v) (tillskriva) | toekennen aan (v) (tillskriva) |
tillerkänna (v) (erkänna) | bekennen (v) (erkänna) |
tillerkänna (v) (tillskriva) | adjudiceren (v) (tillskriva) |
tillerkänna (v) (tillskriva) | toewijzen (v) (tillskriva) |
tillerkänna (v) (erkänna) | avoueren (v) (erkänna) |
tillerkänna (v) (rättsvetenskap) | toekennen (v) (rättsvetenskap) |
tillerkänna (v) (rättsvetenskap) | adjudiceren (v) (rättsvetenskap) |
tillerkänna (v) (tillskriva) | toekennen (v) (tillskriva) |